Patron szkoły

Szkoła Podstawowa w Dębniku nosi zaszczytną nazwę „Powstańców Śląskich”. Została ona nadana po to, aby przybliżyć uczącym się w niej dzieciom wartość czynu ludności polskiej, która trzykrotnie podrywała się do walki, dążąc do przyłączenia tych ziem do Polski. Wielu z nich zapłaciło za to najwyższą cenę. Właśnie w hołdzie tym odważnym ludziom, dzięki którym znaczna część Śląska znalazła się w granicach państwa Polskiego, postanowiono wybudować Szkołę – Pomnik 1000 lecia, aby pamięć o nich przechodziła z pokolenia na pokolenie.

Powstania śląskie należą do najpiękniejszych kart w dziejach narodu polskiego, stanowiąc końcowy akord w procesie walk wyzwoleńczych na ziemiach polskich w okresie porozbiorowym. Szczególne miejsce śląskiego czynu powstańczego w historii Polski wynika głównie z tego, że przyczyniło się ono w decydującym momencie do ustalenia zachodniej granicy II Rzeczypospolitej, przywracając państwowość polską na części piastowskiego Śląska.

PATRON NASZEJ SZKOŁY: ŚW. ANNA

W roku szkolnym 2016/2017 w naszej szkole miało miejsce doniosłe wydarzenie – uroczyste nadanie Publicznej Szkole Podstawowej Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich im. Powstańców Śląskich patrona św. Anny.

Chcemy przybliżyć Państwu postać naszej Patronki.

Święta Anna Samotrzecia

Od XVI w. w dniu 26 lipca Kościół katolicki obchodzi uroczyste wspomnienie matki Maryi i babci Jezusa. Na ziemiach polskich św. Anna jest bardzo umiłowana przez lud, szczególnie śląski. Czczą ją rodziny, panny młode, kobiety brzemienne, matki, babcie, wdowy, małżeństwa bezdzietne.
Jej postać symbolizuje związki rodzinne, a w jej życiu wiele kobiet widzi podobieństwo do własnych losów.
Jest także patronką szpitali, domów opieki, domów starców, jej pomocy wzywa się podczas szerzących się zaraz, jej opiece polecają się rzeźbiarze, tokarze, bednarze, kupcy, marynarze, prawnicy oraz górnicy kopalni złota.

Liczne wizerunki św. Anny podkreślają jej dostojeństwo i godność oraz jej udział w posłannictwie Maryi. Jest łączniczką pokoleń i pomostem między Starym a Nowym Testamentem.
Czy wiesz, że:
– Imię Joachim znaczy „przygotowanie Panu” lub „Bóg wzmocni, podniesie”, a Anna – „łaska”.
– Św. Anna miała narodzić się i umrzeć we wtorek, dlatego wielu wiernych modli się do niej właśnie w tym dniu.
– Szczególną cześć odbierała wśród cesarzy bizantyjskich. W 550 r. cesarz Justynian zbudował pierwszy w Konstantynopolu kościół ku jej czci, do którego potem sprowadzono relikwie Świętej.
– Pierwszym europejskim krajem, gdzie dotarł jej kult była Hiszpania. Jej imieniem nazwano jedną z rzek na południu kraju.
– Imię Anna nosi ponad 20 świętych i błogosławionych.
– Jest patronką kościoła parafialnego w Watykanie.
– Ponad 200 polskich kościołów nosi jej wezwanie.

Moje imię

Od wieków imię Anna cieszy się niezmienną popularnością pod każdą szerokością geograficzną. Nadaje się je dziewczynkom ze zwykłych rodzin, jak i z rodów królewskich czy książęcych. Często przechodzi ono z pokolenia na pokolenie, z matki na córkę, z babci na wnuczkę. Dlaczego tak jest? Nie wiem. Ale jeśli będę mieć córeczkę, to dam jej imię „Anna”…
Przychodzi czas, kiedy człowiek zaczyna zastanawiać się, kim jest, skąd pochodzi… Odkrywa wtedy i to, że ktoś kiedyś wybrał dla niego imię, które coś znaczy, za którym kryje się święty patron. To, że moją patronką jest święta Anna, odkryłam mając kilkanaście lat. Przyznaję, że na wieść o tym, iż jest ona mamą Najświętszej Maryi Panny, a więc babcią Pana Jezusa – poczułam się… staro. Pomyślałam nawet o tym, by zacząć używać mego drugiego imienia.
I wtedy zrozumiałam, że bardzo lubię swoje imię i że nie mogłabym się go wyrzec. Zrozumiałam też, że skoro moja patronka jest babcią, to znaczy, że mam babcię, a nie, że mam czuć się babcią. Przeprosiłam w duchu św. Annę za ową myśl i poprosiłam ją, żeby rzeczywiście była moją babcią, tym bardziej, że moi dziadkowie już nie żyli. I tak zyskałam babcię, która jest w niebie i której wnukiem jest sam Bóg. Moja babcia może, więc wyprosić właściwie wszystko. I wyprasza. Bo często zwracam się do niej, by wstawiła się za mną do swego Wnuka. Każdy człowiek ochrzczony ma swojego patrona. Warto go odkryć i zaprzyjaźnić się z nim. Świętych obcowanie naprawdę „działa”.

MARYJA OD BOGA
Syn Boży był Człowiekiem z krwi i kości. Został zrodzony przez kobietę. A skoro miał Matkę, musiał mieć i dziadków – Jej rodziców. Byli nimi św. Anna i św. Joachim.